Op 18 maart wordt in de Mijtensstraat het Lief en Leedpotje op feestelijke wijze onder de aandacht gebracht bij de bewoners van deze straat. De gangmaker Sana heeft hulp gekregen van een andere buurvrouw in het beheren van het Lief en Leedpotje. Sana werd geboren in Pakistan, sinds 8 jaar woont ze in Nederland. Sana werpt zich, met nog een andere bewoner uit haar wijk, op om de banden in de straat aan te gaan halen. En dat is moedig. Want veel aanspraak heeft ze er zelf ook nog niet. Ze vindt zelf dat haar gebrekkige woordenschat contact soms bemoeilijkt. En: “Mensen werken en komen pas om 6 uur thuis. Overdag is er dus niemand”, vertelt ze. Omdat ze zelf geen baan heeft,mist ze overdag het contact met buren. Sana verbaast zich regelmatig over onze samenleving. “In Pakistan ken je iedereen. Daar wonen mensen bij elkaar. Opa’s en oma’s wonen bij hun kinderen en kleinkinderen in. Buren lopen bij elkaar naar binnen. Niemand is eenzaam.” met de bewoners kijken zij wie in de straat wel een extra attentie kan gebruiken. (zie ook het artikel in de Posthoorn van woensdag 27 februari)